Raportowanie transgranicznych schematów podatkowych

Nie każda transakcja z powiązanym podmiotem zagranicznym stanowi schemat podatkowy.

Transgranicznym schematem podatkowym zgodnie z ordynacją podatkową nazywamy uzgodnienie, które:

• jest transgraniczne (dotyczy podmiotów z różnych państw),
• spełnia kryterium głównej korzyści i jednocześnie ma którąkolwiek z ogólnych cech rozpoznawczych,
• ma szczególną cechę rozpoznawczą.

Przez kryterium głównej korzyści rozumie się wybranie danego uzgodnienia pomiędzy podmiotami przede wszystkim ze względu na odnoszoną korzyść podatkową. Jeśli działający rozsądnie i kierujący się celem innym niż odniesienie korzyści podatkowej podmiot, mógłby wybrać inne rozwiązanie, to wtedy mamy do czynienia ze spełnieniem kryterium głównej korzyści.
W ramach szczególnej cechy rozpoznawczej ordynacja podatkowa wymienia spełnienie przez porozumienie między podmiotami, co najmniej jednego z warunków:
- uzgodnienie obejmuje płatność podlegającą do zaliczenia do kosztów podatkowych pomiędzy podmiotami powiązanymi, przy której podmiot otrzymujący płatność nie ma siedziby ani zarządu w żadnym z państw albo też ma siedzibę lub zarząd na terytorium stosującym szkodliwą konkurencję podatkową,
- w odniesieniu do tego samego środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej odpisy amortyzacyjne dokonywane są w więcej niż jednym państwie,
- ten sam dochód lub majątek korzysta z unikania podwójnego opodatkowania w więcej niż jednym państwie,
- w ramach uzgodnienia dochodzi do przeniesienia aktywów a określone przez dwa państwa wynagrodzenie z tego tytułu dla celów podatkowych różni się o co najmniej 25%,
- może skutkować obejściem obowiązku automatycznej wymiany informacji o rachunkach finansowych lub wykorzystywać brak takich przepisów,
- występuje nieprzejrzysta struktura własności prawnej lub jest trudny do ustalenia beneficjent rzeczywisty,
- wykorzystuje wprowadzone w jednym państwie uproszczenie w stosunku do przepisów związanych z ustalaniem cen transferowych z wyjątkiem przewidzianych przez wytyczne OECD,
- dochodzi do przeniesienia praw do trudnych do wyceny wartości niematerialnych i prawnych,
- pomiędzy podmiotami powiązanymi dochodzi do przeniesienia funkcji, ryzyka lub aktywów, jeśli przewidywany roczny wynik finansowy podmiotu (podmiotów) przenoszącego przed odsetkami i opodatkowaniem w 3-letnim okresie po tym przeniesieniu wyniósłby mniej niż 50% przewidywanego rocznego dochodu (jak wyżej) gdyby nie dokonano przeniesienia.
Jak widać kryteriów tych jest sporo, a znaczna ich część jest bardzo nieostro sformułowana. Dlatego też należy uważnie rozpatrywać wszelkie operacje gospodarcze, które mogłyby podlegać pod transgraniczny schemat podatkowy.

09.10.2019 r.