Terminy zapłaty w transakcjach

Terminy zapłaty przy transakcjach między firmami nie mogą przekraczać 60 dni.

Ustawa o terminach płatności w transakcjach handlowych miała pomóc przedsiębiorcom w odzyskaniu i utrzymaniu płynności finansowej i zapobiec zatorom płatniczym. Reguluje ona między innymi zasady, jakie powinny dotyczyć transakcji pomiędzy przedsiębiorcami, a także pomiędzy przedsiębiorcami i podmiotami publicznymi.
W rozliczeniach pomiędzy firmami termin zapłaty co do zasady nie może przekraczać 60 dni (oczywiście z określonymi wyjątkami). Nawet jednak w przypadku przyjęcia terminu 60 dniowego, już po 30 dniach wierzyciel ma prawo do otrzymania odsetek ustawowych. Można wyróżnić dwie sytuacje - kiedy termin płatności został określony np. w umowie na czas dłuższy niż 60 dni, oraz drugą - kiedy termin zapłaty nie został określony.
W pierwszym przypadku wierzyciel może żądać od dłużnika odsetek ustawowych po upływie 30 dni od spełnienia swojego świadczenia i doręczenia dłużnikowi faktury, aż do momentu zapłaty (lecz nie dłużej niż do dnia wymagalności świadczenia).
W przypadku drugim wierzycielowi przysługują odsetki ustawowe bez ich żądania od dłużnika.
Za "dzień wymagalności", zgodnie z ustawą, uważa się dzień określony na doręczonej dłużnikowi fakturze potwierdzającej wykonanie usługi bądź dostarczenie towaru, lub określony w pisemnym wezwaniu do zapłaty, nie wcześniejszy niż dzień doręczenia tego wezwania. Jeżeli strony przewidziały ważność doręczeń w formie elektronicznej, to również i takie wezwanie będzie skuteczne. Jeżeli mimo nadejścia "dnia wymagalności" zobowiązanie nadal nie zostało uregulowane, to za okres od dnia wymagalności do dnia zapłaty wierzycielowi przysługują odsetki w wysokości przewidzianej dla odsetek od zaległości podatkowych. Jeśli strony w umowie przewidziały odsetki w wysokości wyższej niż odsetki od zaległości podatkowych, to odsetki naliczane są w tej właśnie wyższej wysokości. Ustawa przewiduje też sytuację, w której nie jest możliwe określenie terminu otrzymania przez dłużnika faktury, bądź kiedy dłużnik otrzymał fakturę przed dostawą towaru lub wykonaniem usługi. W sytuacjach takich termin zapłaty liczony jest od dnia otrzymania przez dłużnika towaru lub usługi. Interesującym dodatkiem do ww. regulacji jest art. 10 wspomnianej ustawy w myśl którego w przypadku, gdy mimo nadejścia dnia wymagalności należność nie jest zapłacona (a więc wierzyciel nabywa prawo do liczenia odsetek w wysokości co najmniej odsetek przewidzianych dla zaległości podatkowych), wierzycielowi przysługuje też - i to bez wezwania - rekompensata za koszty odzyskiwania należności w zryczałtowanej wysokości 40 euro. Oczywiście, jeżeli faktyczne koszty dochodzenia należności przewyższą tę kwotę, wierzycielowi przysługuje zwrot kosztów w wysokości faktycznej (po odliczeniu kwoty rekompensaty). Kwotę rekompensaty przelicza się na złotówki przy zastosowaniu kursu średniego NBP z ostatniego dnia roboczego miesiąca poprzedzającego miesiąc, w którym świadczenie stało się wymagalne.

30.07.2018 r.